Üretim biriminin bakım faaliyetlerine aktif katılımı, kaçınılmaz bir gereksinim olmaya başlamıştır. 80’li yılların başından itibaren) şirketlerin devamlılığının sağlanabilmesi için bakım’ın ne kadar önemli bir unsur olduğunun yeniden farkına varılmıştır. Giderek, makina operatörlerinin bakım faaliyetlerinin içindeki rollerinin yeniden gözden geçirilmesi gerekliliği gündeme gelmiştir.

Yukarıda anılan koşullar altında, QCC grupları (Kalite Çemberleri), ZD (Sıfır Kusurlu Ürün) kampanyaları, her girişimde büyük bir popülarite kazanmıştır. Kişinin kendi makinasına gönüllü olarak bakım yapması, hatta iyileştirmelerde rol alması fikri, “Jishu-hozen”in kendi ekipmanına kendin bakım yap görüşünün temelini oluşturmuştur. “Kendi ekipmanına kendin bakım yap” Jishu-hozen, her işçinin kendi ekipmanı için, temizlik, kontrol, yağlama, parça değişimi (kesici uç, filitre elemanı…vb) basit onarım (hortum kelepçesini sıkmak gibi), sorun giderme, doğruluk kontrolü ve bunlara benzer çalışmaları yaptığı, “kendi ekipmanının uygun koşullarını kendisinin sürdürmesi”ni amaçlayan faaliyetlerdir.

Endüstriyel gelişmelerle beraber, kullanılan ekipmanlar daha karmaşık hale gelmiş, iş yerlerinin büyümesiyle de bakım fonksiyonları değişik alanlara ayrılmıştır. Bakım birimleri oluşmuş, sadece bakım faaliyetleri ile ilgilenen uzmanlar yetişmiştir. Öte yandan, üretim birimleri, sadece üretim ile ilgilenir olmuşlar, “ben işletirim, sen onar” kavramı fabrikalarda yaygınlaşmıştır. Fakat artık, “fonksiyonel organizasyon” modeli çoğu şirkette ortadan kalkmaya başlamıştır. Yeni dönemin modeli “süreç bazlı organizasyondur”. Üretim yapan makinaların işletilmesinden ayrı bir grup insan sorumlu; bunların bakımından başka bir grup sorumlu olduğunda “üretim süreci” bütünlüğünü yitirmektedir.

Yukarıda bahsedilen olumsuzluk, fabrikalarda üretim ve bakım biriminde çalışanların kendi aralarındaki sürtüşmeleri, karşılıklı suçlamalar ve uzayıp giden arıza süreleri olarak kendini hissettiriyor. Fabrikalarda kullanılan ekipmanlar giderek nezaret gerektirmeyen, otomatik makinalara dönüşmektedirler. Dolayısıyla, operatörlerin makinaları ile ilgilenebilecekleri daha fazla zamanları olacaktır. “Anormalliği bulma becerisi” kazanmış, hiçbir şeyi akıl süzgecinden geçirmeden “olduğu gibi kabul etme” tavrından kurtulmuş kişiler geleceğin fabrika çalışanlarıdır.

Operatörlerin eğitilmesi Otonom bakımın tatmin edici seviyede yürütülebilmesi ve bazı bakım sorumluluklarının operatörlere devredilebilmesi için onları “makinalarından anlayan” kişiler haline getirmemiz, eğitmemiz gereklidir. Bundan sonra, üretim elemanları sadece birer operatör olarak değil, bakım çalışanları olarak da hareket etme durumundadırlar.

İÇERİK

• Otonom Bakım Tanıtımı
• Birinci Adım: Temizlik ve Kontrol
• İkinci Adım: Ulaşılması Güç Noktalar
• Üçüncü Adım: Geçici OB Standartları
• Dördüncü Adım: Genel Kontroller
• Beşinci Adım: Otonom Kontroller
• Altıncı Adım: Standardizasyon
• Yedinci Adım: Tam Otonom Bakım
• Önerilen Yol Haritası
• Operatörlerden Beklenen Beceriler
• OB için Eğitim