Sevgili Yalın Düşünür,

Yalın düşünenlerin bir araya geldiği üç büyük toplantıdan yeni döndüm—Telford'daki Üretim Dünyası Etkinliği; Toronto, Kanada'daki AME Konferansı; ve Bursa, Türkiye'deki Yalın Zirve. Her üç etkinlikte de katılım rekor düzeydeydi ve yalına olan ilginin canlı olduğu ve heryerde genişlediği belliydi.

En büyük sürpriz Türkiye'deki etkinlikte 1000'den fazla fabrika ve firma yöneticilerinin yalını öğrenmek için gösterdiği büyük ilgiydi. Jim Womack ve ben Türkiye'de beş yıl önce düzenlenen ilk Yalın Zirve'de de konuşmuştuk. Türkiye o zamanlar siyasal sistem dahil herşeyi kontrolleri altında tutan birkaç ailenin güdümünde kapalı bir ekonomiydi. Zirveye katılım olmuştu ancak katılımcıların sırf yöneticileri tarafından istendiği için geldikleri belliydi—ve onlarda yalına karşı ilgi uyandırmak için epey çabalamak zorunda kalmıştık!

Beş yıl içinde katedilen yol son derece şaşırtıcıydı. Şimdi yönetimde halkın desteklediği yeni bir hükümet var ve bu hükümet siyasal sistemde reformlar yapmak ve ekonomiyi yabancı yatırıma ve rekabete açmak uğraşı içinde. Bu uğraşının kazançları hızla açıklığa kavuşmaya başlamış—Toyota ve diğerleri hızla üretimlerini artırma yolunda ve ihracatlar her ay rekor düzeye ulaşmakta. Fakat en ilgi çekici olan Zirve'ye katılanların umulmadık heyecan gösterileriydi—doğru olanı yapmaya hevesli iyi eğitim görmüş bir grup genç yönetici söz konusuydu. Dahası Yalın Enstitü Türkiye akıllı bir adım atmış ve Zirve'ye yerel üniversitelerden öğrencileri çağırmıştı ve bu grubun gösterdiği heyecan konferansa hakim olmuştu—verilen aralarda gerçekten güzel sorularla karşılaştım.

Türkiye bir ülkenin ekonomisini açtığında ve siyasal sistemini modernleştirdiğinde neler olabileceğine çok güzel bir örnektir. Artan ihracat ve ülke içi tüketim yükselen yaşam standartları ve daha istikrarlı bir siyasal sistem şeklinde kendini belli etmektedir. Türkiye büyümeye devam ediyor ve şu biliniyor ki Doğu Avrupa'da ya da Orta Doğu'daki bir sonraki düşük ücretli ekonominin Türkiye'nin mevcut rekabet gücünü zorlaması için en az yirmi yıl söz konusudur.

Çin hep gündemdeyse de Türkiye gibi ülkeler önümüzdeki on yılda eşit derecede önem kazanacaklardır. Çin belki fiyata duyarlı, istikrarlı ve öngörülebilen talebi olan tüketim mallarının üretilmesi için doğru yer olabilir. Ancak, hızlı karşılığın halen önemli olduğu Avrupa'da fiyata duyarlı ürünler için Türkiye gibi bir yerin tercih edilmesi daha anlamlı olabilir. Avrupa'daki sorun modern fabrikalar ve iyi yönetim değil, fakat yerel yan sanayi tabanının kabiliyetindeki sınırlılık ve Avrupa boyunca müşterilere ürünleri ulaştırmak için gerekli sürenin uzunluğudur.

Türkiye'deki üreticilerle rekabet etmek için mevcut ürünleri üretmede kullanılan mevcut üretim adımlarından israfı elimine etmek belki de yeterli olmayacaktır. Rekabet gücünü artırmak için her ürünü her gün üretip ertesi gün müşteriye göndermeyi gerçekleştirebilmek için her bir ürünün değer akışını yeni baştan düşünmek gerekecektir. Bunu gerçekleştirebilmek için nihai müşteriden geribildirim alıp değerlendirmek ve bu bilgiyi hız sağlayıcı işleminize sık sık ve dengelenmiş üretim talimatları göndermek ve fabrikanıza gelen ve fabrikanızdan giden malzeme akışlarını çok daha senkronize hale getirmek için kullanmak gerekecektir. Bunu başarabilmek için aynı zamanda Bütünü Görmek'te de özetlendiği gibi yan sanayi tabanınızı daraltmanız ve böylelikle geriye kalanların her ürünü her gün size ulaştırmalarını sağlamanız da gerekecektir.

Artık İdeal Durum'u hedeflemek ve üretimi çok daha basitleştirecek şekilde bir sonraki ürün jenerasyonunu düşünmek ve çok daha daraltılmış bir yan sanayi ağı kullanarak yan sanayinin doğru ürünü birkaç saat içinde nihai müşteriye ulaştırabilmesini sağlamak gündemde olmalıdır. Önümüzdeki on yıl içinde rekabeti belirleyecek kritik nokta müşterileri bekleyen bitmiş ürün stokları değil, değer akışının hızı ve talebe duyarlılığı olacaktır.

Saygılarımla,

Daniel T. Jones
Kurucu – Başkan
Lean Enterprise Academy (LEA)
www.leanuk.org
{11 Ekim 2003}