Her Pazar günü Sabah Gazetesi ile birlikte çıkan New York Times ekini büyük bir merak ve zevkle baştan sona okumak benim için bir alışkanlık oldu. Sayfaları arasında sizlerin de ilgisini çekebileceğini umduğum yazıları, Yalın Enstitü Sitesi resmi web sitesinde yayınlıyoruz. Umarım sizlerin de ilgisini çekiyordur.

8 Ağustos 2010 Pazar tarihli New York Times ilavesinde, Bir Çiftliğin Ölümü başlıklı bir yazı ilgimi çekti. Yazıyı sizlerle paylaşıyorum. Bu yazıda en çok ilgimi çeken husus, 1632 tarihinden bu yana ayakta kalabilen;  Amerikanın en eski aile tarım işletmesinin ölümünden bahsediliyor olması ve Ölüm sebepleri açıklanırken “…bedenlerin, zihinlerin, kalplerin, hayal gücünün…” tükenen kaynaklar arasında sayılıyor olması idi.
Bu yazıdan hepimizin çıkarması gereken önemli sonuçlar söz konusu olmalıdır.
1. Dünya’da hiç şahit olmadığımız kadar büyük bir rekabet yaşanmaktadır.
2. 400 yıllık da olsanız yaşadığımız dünyada ayakta kalmanızın garantisi bulunmamaktadır.
3. Ayakta kalmak için en önemli kaynakların başında İnsani Kaynakların, “…bedenlerin, zihinlerin, kalplerin, hayal gücünün”  hayati önemde olduğunu görmekteyiz.
4. Ayakta kalma iradesi yok olduğunda; artık insanlar, yetkililer çare aramaktan, çözüm üretmekten yorulmaktadır. Adeta ölümü bekler, onu ister duruma gelmektedir.  Tükenmenin en tehlikelisi de budur. Var olma iradesinin yok olması veya azalması tek başına en büyük tehlike işaretidir. Var olma iradesi istekli olmakla beraber gitmektedir. İradenin zayıfladığını, hatta tükendiğini isteğinizin zayıflamasından hemen fark edebilmeniz mümkündür. İnsanlar ve kuruluşlar var olma iradesini, başarma iradesini, isteğini her gün her an fark etmesi önem taşımaktadır. Bu noktada meydana gelen eksikliği hiçbir şekilde gidermek mümkün olamamaktadır. Çünkü her şey insanın, başta mal sahipleri ve en üst yöneticiler olmak üzere tüm kadroların var olma, ileriye gitme iradesi ve isteği ile eş güdümlüdür.  Bu havanın mevcut olup olmadığını her an takip etmek ve gerekenleri yapmak da en çok mal sahiplerinin ve üst düzey yöneticilerin görevleri olmaktadır.
Yalçın İpbüken

Ek-1 New York Times’ta yayınlanmış Bir Çiftliğin Ölümü başlıklı 08.08.2010 tarihli yazı:
Bir Çiftliğin Ölümü
Çiftlikler çeşitli nedenlerle tek tek kapanıyor. Ancak çok azının kapanma nedeni, toprakla ilgili sorunlar. Toprağa iyi bakarsanız, neredeyse sonsuza dek dayanır ve ürün verir. Amerika o kadar genç ülke bir ülke ki, toprakları hâlâ çok verimli. Amerika Birleşik Devletleri’ndeki en eski çiftlik, aynı zamanda en eski ticari işletmelerden birisi olan New Hampshire Dover’daki Tuttle Çiftliği. Kurucu John Tuttle’ın soyundan gelen çiftlik sahibinin çiftliği kapatma kararı, yakın zamanda haberlere konu oldu. Çiftlik 1632’de kurulmuştu. Tuttle Ailesi internet sitesinde yayınladıkları yazıda, çiftliği satma kararına gerekçe olarak “kaynakların tükenmesini” gösterdi. Bahsettikleri tükenen kaynaklar arasında bedenler, zihinler, kalpler, hayal gücü, araç gereçler ve mali kaynaklar var. Aile, birçok kez bakımdan geçirilen ve ipotekten kurtarılan araziye değinmedi. Onların da dediği gibi, 400 yıldır faaliyette olan çiftliğin ekonomik durgunluktan dolayı kapandığını söylemek biraz basit olur. Asıl sorun, gıda üretiminin ekonomik yapısı. Aile çiftliklerinin, devletten büyük yardım alan ve daha ucuza üretim yapan endüstriyel ölçekli tarımla rekabet etmesi her yıl giderek zorlaşıyor. Çiftliklerin yaşamasına ve bulundukları bölgedeki halkla bütünleşmesine önem veren bir sistemde böyle olmazdı. 1632’de ve sonraki dönemin çoğunda, Tuttle çiftliği bir gereklilikti. Ama 2010’da bir anda fazlalık haline geldi veya biz öyleymiş gibi davranmak istiyoruz.
Ek-2 Çiftliğin Resmi sitesinde yayınlanan mektup,

A LETTER TO OUR MANY FRIENDS
Forty years ago, “Life” magazine did an article on the Tuttle Farm that many of you may remember having seen.  The title of the article was “300 Years on the Same Piece of Land”. The ten-page article featured lots of great pictures and a story compelling enough to bring Will and Lucy home to the farm where we felt we belonged, where we have made our lives.
Over the past several years, we have been wrestling mightily with a decision that we have now most reluctantly but realistically taken: to put the business, the farm and the farmhouse up for sale.  Accordingly, it has been listed with LandVest, a real estate broker affiliated with Christie’s and other multi-listing companies, that deals with large estates, farms, orchards, vineyards and the like.
There are many reasons for our decision, all having to do with exhaustion of resources:  our bodies, our minds, our hearts, our imagination, our equipment and machinery, our finances.  Our area has been hit very hard by the current economic crisis.  Many people are out of work, while a good number of our older customers have lost much of their investment income.  Over the past several years, customers have gone from using shopping carts to using shopping baskets to using just their hands to gather what they can afford to purchase.
There is a large part of both of us that wishes things were different, but there is also a part that is ready to take off the harness and let ourselves out to pasture, to visit family and play with friends, to pursue whatever dreams we might have, to sleep in…. or even to sleep!   The land is protected by the conservancy so it cannot be made to grow houses.  We are comforted by that, and feel sure that you are too.
We hope that we have your best wishes as we undertake the process of letting go.  It might take some time, although we have our fingers crossed  for a speedy transition now that our decision has been made.  We shall do our best to keep you up to date.
Ek-3  Çiftliğin Resmi Web Sitesi:  http://www.tuttlesredbarn.net/index.html
Saygılarımla,
Yalçın İpbüken